ولادت امام حسن مجتبی(ع)
ای در هوای پاک نگاهت سلامها
نامت نداشت سابقه ای بین نامها
ماهی قلب کوچک ما را گرفته ای
در موج دست آبی خود صبح و شامها
ای هیبت بهار خدا ، سیر می شوند....
....از عطر سفره های حضورت مشام ها
سائل به حکم واجب عینی است بی گمان
وقتی گدا به چشم تو دارد مقامها
بیرون بیا و چشم مرا هم قدم بزن
همسفره فروتن جمع غلامها
در کوچه ات کسی به کسی جا نمی دهد
مکثی بکن به اشتیاق چنین ازدحامها
هر کس که خورد زخم ترا می کند حرام
تلخی منت همه التیامها
یک روز سرنوشت تو سر زد به کوچه ای
خالی ز رنگ و بوی همه احترامها
یک روز سرنوشت تو آمد به کوچه ای
با مادرت شبیه گلی زیر گامها
خونین جگر شدی و همه حرف بودنت
زد یادگار تا به ابد روی جامها
تنها ترین غریبترین مهربانترین
این است سرنوشت تمام امامها
**
شرمنده شاعر پیدا نشد
*******************
ای امتداد سوره ی کوثر خوش آمدی ******************** دستی که شعر دفتر دل را نوشته است دست مرا به پای تمنا نوشته است چون دید اشک شوق، سحر موج میزند چشم مرا ادامه ی دریا نوشته است دستان عشق ،نام امام کریم را زیباترین ترانه دنیا نوشته است آنکس که داد جان به تنم با نگاه تو آقا تو را امام مسیحا نوشته است نام تو را به صفحه پیشانی ام خدا با رنگ سبز حضرت زهرا نوشته است تو آمدی و خواهش دستان من شدی ارشدترین ستاره زهرا ، حسن شدی اعجاز ناز چشم تو اعجاز دلبری است عیناً شبیه معجزه های پیمبری است خیرات تو همیشه سر سفره های ماست آقا کریم بودن تان چیز دیگری است اصلاً بعید نیست که سلمان مان کنی جایی که کار چشم شما ذره پروری است محشر فقط قیامت و هول و هراس نیست نام حسن خودش بخدا نام محشری است گویا حسن ستاره همزاد فاطمه است از بس که اولین پسر خانه مادری است ای اولین ستاره شب های فاطمه لالایی شبانه ی لب های فاطمه در ازدحام کوچه نشسته گدای تو تا که دخیل اشک ببندد به پای تو قرآن بخوان و باز ببین بند آمده این کوچه از تلاوت گرم صدای تو وقتی که نقش حضرت تو آفریده شد تبریک گفت بر خودش حتی خدای تو جانا کنار سفره افطار خود علی افطار کرده با نمک خنده های تو تو آسمان خانه زهرای اطهری چون روی دوش حضرت مولاست جای تو آقا دوباره بر تن مان جان نمی دهی؟ امشب به دست خالی مان نان نمی دهی؟ رخصت بده که عاشق شیدایی ات شوم مجنون سرو قامت لیلایی ات شوم من را بیا به خاطر زهرا قبول کن تا اینکه خاک مقدم زهرایی ات شوم من آمدم کنار تمام فرشته ها تا که اسیر جذبه زیبایی ات شوم باید بمیرم از سر شوق رسیدنت تا زنده ی نگاه مسیحایی ات شوم ما را برای نوکریت انتخاب کن یا که مرا غلام غلامت خطاب کن با زهر دشمنی که نفس را گرفته بود آتش میان سینه او پا گرفته بود حتی مدینه محرم درد دلش نبود شهری که بوی غربت مولا گرفته بود تیری که خورد گوشه تابوت مجتبی قبلاً به کوچه در دل او جا گرفته بود دستی پلید پیش غرور نگاه او برق نگاه مادر او را گرفته بود بنگر به مرتضی که در این ماه ،روضه را با بوسه از لب حسن افطار میکند
ای روشنای قلب پیمبر خوش آمدی
آییینه دار حضرت حیدر خوش امدی
کوری چشم دشمن ابتر خو ش آمدی
از مقدم تو فاطمه مادر خطاب شد
لفظ ابوالحسن لقب*بوتراب شد
خیلی بلند قرائت قران مکن پسر
در بین کوچه راه بندان مکن پسر
مجنون شهرا تو پریشان مکن پسر
لیلاترین ، غمزه به آسمان مکن پسر
امشب دوباره راهی بیت و الحسن شدم
مست جمالت هستم و خالی ز (من) شدم
پهن است ابتدای کوچه بساط گدائیم
با تو به سر شده است غم ِ بی نوائیم
از برکت دعای شما من خدائیم
با لطف توست اگر کربلائیم
گیریم مرد شامی آمده اینجا نگاه کن
دست مرا بگیر مرا سر به راه کن
ما خانوادتاٌ همگی نوکر شما
تو خانوادتاٌ ، مسیحا ، گره گشا
من با قبیله ام ، گدایان مجتبی
تو با عشیره ات ، عزیزان قلب ما
یا ایها الکریم بده روزی مرا
هرگز ندیده ایم که تو رد کنی گدا
یک روز می رسد حرمت را بنا کنیم
با طرح و نقشه های حریم رضا کنیم
صحنت زمرد و گنبد طلا کنیم
بعدش نشسته در حریم شما و صفا کنیم
در وصف و شرح حال تو این کامل است و بس
شاگرد مکتب تو ابوفاضل است و بست
مرد جمل دلاوریت حیرت آورست
تکبیرهای حیدریت حیدر آورست
رزم آوری و برتریت حیرت آور است
با یک سپاه برابریت حیرت آورست
ختم به خیر قائله فرما اراده کن
آن فتنه را بگیر و زاشتر پیاده کن
روشن کن و بگو خواص را نفاق چیست ؟
آقا بگو که بین گذر اتفاق چیست ؟
آتش کشیدن دل یاس های باغ چیست ؟
آقا بگو که درد کدام است و داغ چیست ؟
ای کوه صبر ، حضرت سردار بی سپاه
من آه می کشم زغمت ..... آه پشت آه
یاسر مسافر
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: امام حسن(ع) - ولادت،مدح
